Diorama:
* Druppel. Twee geëmailleerde teilen naast elkaar, waar uit de ene lege teil het geluid van een vallende druppel in een teil met water te horen is. Daarnaast de andere teil half gevuld met water waar op de waterspiegel via film een vallende druppel in het water zichtbaar wordt.
* Eiprojectie. Op de projector is een gematteerd glazen hol ei van 25 cm gemonteerd. Daar doorheen wordt een film van 60 min geprojecteerd. Het beeld blijft binnen het ei. De film bestaat uit 746 montages, waarvan elk onderdeel, soms per filmbeeldje, afzonderlijk met bleekmiddel bewerk en betekend is. Dat verbeelde De Oerchaos waaruit nu en dan herkenbare beelden naar voren komen. Doordat de projectie binnen in het ei blijft kleurt het hele ei per beeldje mee.
* Dubbelbeeld. Op een grote mat-geschuurde plaat plexiglas van 120 x 120 cm, geplaatst los in de ruimte, worden vanaf de voor- en achterzijde dia’s geprojecteerd. De beelden van voor- en achterzijde vermengen zich in het projectieveld op de plaat, waardoor een nieuw beeld ontstaat.
* Diorama. Op een bok van 4 m. lang zijn 7 plexiglas platen van 70 x 70 cm. geplaatst. Elke plaat is opgeschuurd van licht opgeschuurd als eerste naar zwaar opgeschuurd als laatste. Daar door de 7 platen heen wordt een film geprojecteerd.
Alle platen geven beeld (scherm), zij reflecteren (spiegel) en laten licht door (raam)
Langere shots volgen elkaar ritmisch op,. Waarin het opkomen en verdwijnen van het beeld centraal is. Bijvoorbeeld een raam met uitzicht op waaiende boomkruinen waarvan het glas met kalk dicht-geschilderd wordt. Rookpluimen uit een fabrieksschoorsteen die met de regenwolken verenigd verder waaien. Een glazen bak, groot in beeld, wordt langzaam met een gekleurde vloeistof vol gegoten.
* Maanbeeld.Twee t.v. monitoren opgehangen bij- en van elkaar af. Alle twee aan waarvan er een is bedekt met een geolied vel papier en de andere een videoband vertoont. Op de videoband is onder andere een feedback geregistreerd van camera en monitor. Ook is er een verklede man als vogel te zien. Deze vogelman staat 12 minuten stil met zijn snavel naar de grond gericht.
* Klok. Een analoog geschakelde klok met 4 kanalen waarop op elk kanaal met 30 schakelknoppen aan- en uitmomenten kunnen worden ingesteld. Op deze klok zit ook
een schuifweerstand die de tijdlengte van de schakelingen kan regelen. Van 1 seconde variërend tot 5 minuten met een nauwkeurigheid van een halve seconde. Ieder onderdeel van het projectiestuk is op een eigen kanaal van de klok aangesloten.
Omdat niet altijd alles tegelijkertijd aan is, ook in ons bewustzijn niet, konden de verscheiden projecties op verschillende tijdstippen of tegelijkertijd vertoont worden. Het programma voor Diorama was ingesteld op 8 x 8 minuten en 8 x 8 seconden = 65min 4 sec nauwkeurig.
* Geluid. Allereerst het geluid van de vallende druppel in onderdeel Druppel. Daarnaast het geluid van de bezoekers die vrij kunnen rondlopen door de opgestelde installatie. Ook zijn de 3 filmprojectoren en de 2 diaprojectoren hoorbaar. Waar overheen een geluidsband loopt die voornamelijk stilte weergeeft met nu en dan opkomende geluiden die weer wegzakken.
*
“ Een Fiktieve Muzikale Ruimte “1991 Houtdrukken. Ik verzamel bij houtzagerijen afval, vreemde reststukken multiplex. Deze reststukken zijn de tussenruimten van de uitgezaagde vormen.
Deze willekeurige weggezaagde “tussenruimten” als negatief gebruik ik als vorm bij het drukproces zo dat er weer opnieuw tussenruimten zichtbaar worden. Afgedrukt met de hand op Whenzou rijstpapier heb ik de “tussenruimten” hun gang laten gaan op banieren van drie meter lang. Zo hebben het niet-beeld en de leegte zichzelf zichtbaar gemaakt. 50 banieren heb ik zo gemaakt. Hangend in de ruimte kon je tussen de banieren door lopen, alsof je door een grafische partituur wandelt. Hieruit is de tentoonstelling “Een Fiktieve Muzikale Ruimte “ ontstaan. Drie componisten* kregen de opdracht om bij het werk ieder een compositie te maken die tegelijkertijd in de verschillende ruimtes van de tentoonstelling te horen waren. Zo liep je door de grafische compositie en de wisselende muziek tegelijkertijd.
*
“Het Leger van de Witte Haas”, was de titel van multi-media project wat eenmalig uitgevoerd is in de mooie besloten zaal van Theater Romein te Leeuwarden. Het was een tentoonstelling in die zaal van de houtdruk-banieren met projectie-elementen uit Diorama. Eiprojectie en de zeven schermplaten van Diorama en Dubbel=dia. De Muziek was gecomponeerd door Piet Hoeksema en life uitgevoerd gedurende het gehele project. Gitaar, cello en saxofoon hadden een centrale basis in de zaal waar vandaan de saxofonist steeds weer een andere positie in het gebouw innam en weer terugkwam.
Met intervallen in de muziek, ontstaan en voortgebracht door het juk met 2 snaren aan conservenblikken, die met strijkstok en spanning op de snaren door de schouders opgetild bespeeld werd. Af en toe het geluid van een houten hamer op een verschillend blok hout. Ronddraaiende kiezels in een grote trom in het centrum van het stuk en een draaiend fietswiel met het geluid van een loshangend steentje ketsend tegen de spaken aan het einde. Waarna de ventilator, door de klok aangezet, zigzaggend begon te draaien en de hangende banieren zacht waaiend in beweging bracht. En de klok uit diorama draaide zijn programma van aan- en uit momenten. Ook in 8x8 en 8x8 is 65min 4 sec. Alles, inclusief de verschillende projecties, was in een partituur van 8 samengesteld. Ook de aan – en uitmomenten van de belichting van elke daar hangende banier afzonderlijk. Het was als een mechaniek. Het geheel was alsof je in een ruimteschip een nog onbekende reis meemaakte.